Family

คำแม่สอน ก่อนลูกสาวออกเรือน แม่สอนว่า พ่อแม่ของเขาก็คือ พ่อ แม่ ของลูก ต่อให้พ่อแม่ของเขาจะเป็นอย่างไร ลูกจะต้องปรนนิบัติรับใช้ให้ดี เพราะเขาคือพ่อแม่ของสามีลูก รักเคารพพ่อแม่เขาเหมือนที่ลูกรักและเคารพพ่อกับแม่ เวลาโมโหอย่าทะเลาะกัน ลูกจะไม่พูด จะไม่ซักเสื้อผ้าก็ได้ แต่อย่าทะเลาะกับเขา เวลาทะเลาะกับเขา อย่าเที่ยวไปป่าวประกาศแก่คนนอกบ้าน หากเขาก้าวเท้ามาหาลูกก้าวหนึ่ง ลูกต้องถอยสองก้าว ยามอยู่บ้านกันสองคน อย่าได้วางฟอร์มใส่กัน หากมัวแต่วางฟอร์มใส่กัน อยู่ข้างนอกลูกจะใช้ชีวิตยังไง? หากเขาทำอะไรเซอร์ไพรส์ลูก ลูกต้องรู้จักชื่นชมและขอบคุณเขา อย่าได้เหน็บแนมว่า “กินยาลืมเขย่าขวดเหรอ!” หากลูกพลาดพูดไปแบบนี้ วันหลังเขาจะไม่ทำอย่างนี้กับลูกอีก ไม่ว่าเขาจะมีเงินมากมายยังไงก็ตาม เขาก็อยากเห็นลูกอยู่กับบ้านที่สะอาดสะอ้านในตอนที่เขากลับบ้าน อย่าเลือกคนเพราะเงินของเขา เขามีเงินมากแล้วไง? เขาอยู่ที่ไหน ลูกรู้หรือเหล่า? ผู้ชายดีๆ มีมากมาย เขาไม่ไปกอดผู้หญิงอื่นหรอก แต่สังคมทุกวันนี้ มีผู้หญิงร้ายๆ มากมาย ที่โอบมือไปกอดผู้ชายของลูกก่อน ผู้หญิงต้องออกไปทำงาน ไม่ว่าจะได้เงินเดือนมากหรือน้อย การทำงานคือคุณค่าของชีวิตเรา หากลูกเอาแต่อยู่บ้านไม่หางานทำ วันหนึ่งเขาจะพูดใส่หน้าลูกว่า “ผมเลี้ยงดูคุณอยู่นะ” เมื่อลูกออกไปทำงานนอกบ้าน ต่อให้เหนื่อยยังไงการบ้านการเรือนก็ต้องทำ หรือไม่ก็ต้องจ้างคนมาทำความสะอาดเอง การบ้านการเรือนจะต้องรับผิดชอบทำให้ดี เมื่อมีลูก ต้องอบรมสั่งสอนลูกให้ดี อย่าขู่ลูกว่า […]

คำสอนของพ่อ ในวันที่ลูกชายแต่งงาน พ่อสอนว่า . . ตอนที่เมียของลูกยังเป็นสาว เขาอยู่บ้านพ่อแม่เขา เขาเลี้ยงกันมาเอง ข้าวบ้านเราสักเม็ด น้ำบ้านเราสักแก้วเราก็ไม่เคยให้เขาได้กิน แต่เป็นเพราะคำว่า “รัก” เขาจึงจากอ้อมอกอันอบอุ่นของพ่อแม่เขา มาใช้ชีวิตอีกครึ่งค่อนที่บ้านเรา มาเป็นเมียของลูก มาเป็นลูกสะใภ้ของพ่อกับแม่ เอาพ่อแม่ของลูกเป็นพ่อแม่ของตัวเอง เอาพี่น้องของลูกเป็นพี่น้องของตัวเอง เจ้าพูดสิ! หากเราไม่ทำดีกับเขา มันน่าละอายต่อพ่อแม่ของเขาหรือเปล่า? เวลาผู้ชายเจออาหารที่ชอบกิน ก็จัดการซะพุงกาง เมื่อท้องอืดก็รู้สึกไม่สบายตัว ต้องหาทางออกไปเดินเล่นเตร็ดเตร่ เจ้าคิดดูสิ! เมียของลูกต้องอุ้มท้องให้บ้านเราตั้งสิบเดือน หากเขาไม่ยินดีที่จะเป็นแม่ ใครกันจะยอมทนอึดอัดแสนทรมานอย่างนั้น เพื่อให้กำเนิดชีวิตน้อยๆ ลูกที่เกิดมาก็ไม่ได้ใช้แซ่สกุลของตัวเอง เจ้าพูดสิ! หากเราไม่ทำดีต่อเขา มันน่าละอายไหมที่เขายอมสละเพื่อบ้านเราขนาดนั้น? ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิงต่างก็มีอารมณ์อ่อนไหว ผู้ชายอ่อนไหวกับเรื่องราว หากคิดว่าเรื่องใดไม่ถูกต้อง ก็จะฝังใจ ต่อให้เรื่องนั้นมันจะผ่านไปแล้วก็ตาม ก็ยังโมโหไม่หาย ส่วนผู้หญิง อ่อนไหวกับคำพูด หากฟังแล้วไม่เข้าหู ยิ่งฟังก็จะยิ่งอารมณ์เสีย ต่อให้มันผ่านไปแล้วก็ยังโมโหไม่หาย ดังนั้น ลูกเป็นผู้ชาย ต้องรู้จักลดทิฐิลงก่อน พูดอะไรที่เมียเจ้าชอบฟัง ต้องรู้จักเอาใจใส่ ลูกก็สบายใจ เมื่อสิ่งนี้คือความสุขใยเจ้าจะไม่ลงมือทำเล่า! โลกนี้ผู้หญิงสวยๆมีเยอะ แต่เมื่อแต่งงานแล้ว จะวอกแวกไม่ได้ […]